wsk najpopularniejsze polskie moto zobacz: Album SHL M11 >> Fotoplastikon Fenixa >> SHL Gazela i inne >> Szkoła /nauka/ Jazdy Fenix >>
fenix o wsk /str.gł / kwiecień 2004
miesięcznik "MOTOCYKL" nr 7/2001
WSK w starej prasie... Towarzysz podróży... MIŃSK 125 ccm
jest to skrót /nieznaczny/ artykułu z miesięcznika "MOTOCYKL" 7/2001
W latach 80-tych i 90-tych motocykle Mińsk pojawiły się na naszych
drogach za sprawą fabryki Romet, gdzie były przez krótki czas montowa-
ne. Teraz, po dziesięciu latach znów na polskie drogi zawitały te maszyny,
Są to dwa modele: MMB3-3.113 - to ten granatowy oraz MMB3-3.112 - to
ten czerwony. Mińsk został zbudowany jako pojazd do przemieszczania
się zarówno w mieście, jak i poza nim. Po odebraniu motocykla od
importera, przystąpiłem do oględzin pojazdu. Przeżytkiem są "
płomienne" naklejki na elementach nadwozia. Również niezbyt pięknie
wygląda poprzeczka kierownicy wykonana z "ceownika". Kierownica jest
trochę wyższa niż w przeciętnym motocyklu turystycznym. Uważniejszy
obserwator dostrzeże, że model 3.112 jest bardzo podobny do tego
sprzed dziesięciu lat, jedynie trochę go zmodyfikowano. Najważniejszą
modernizacją w modelu 3.113 było zastosowanie nowego zawieszenia
przedniego i nowej podwójnej ramy, co pozytywnie wpłynęło na prowa-
dzenie.Zastosowano nowy cylinder o szerszym użebrowaniu oraz cichszy,
ładniejszy układ wydechowy. W obydwu motocyklach uwagę zwracają
lusterka umieszczone na bardzo wysokich wysięgnikach. Oba motocykle
zostały wyposażone tradycyjnie dla wschodnich producentów w bogaty
komplet kluczy, łyżek do opon, komplet do łatania dętek oraz zestaw
żarówek zapasowych. Cały ten zestaw remontowo-naprawczy w modelu
3.113 jest schowany pod kanapą, natomiast w 3.112 w bocznych
puszkach. Kuriozalnie rozwiązano problem dostępu do tych puszek:
kluczyk odkręcający śruby mocujące je, zamocowany do korka zbiornika
paliwa, dynda sobie na stalowym kółku wewnątrz baku. Spodobały mi się
kierunkowskazy - ich kształt umożliwia bezproblemo-we dostrzeżenie
zamiarów motocyklisty zarówno z przodu, z tylu, jak i z boku. Jednak
minusem jest to, że są wykonane w całości z twardego tworzywa. Należy
więc uważać, aby o nic nimi nie zaczepić. Czarna skrzynka zamontowana
na górnej półce zawiera podświetlony na zielono prędkościomierz,
stacyjkę oraz trzy typowo wschodniej urody kontrolki: luzu, kierunkowska-
zów i światła drogowego.
Czas na jazdę. Odpalił za trzecim kopem", po 20sek. silnik rozgrzał się i
można było jechać. Odczekałem, ruszyłem i ogarnęło mnie zdziwienie,
jak żwawo się zebrał. Utrzymanie dopuszczalnej maksymalnej prędkości
podczas docierania, czyli 60 km/h, jest trudne, gdyż... motocykl sam rwie
do przodu. Biegi wchodziły twardo i trzeba było pamiętać o dokładnym
ich włączaniu, szczególnie że dźwignia biegów ma bardzo duży skok i
należało ją ciągnąć do oporu.
Na pochwałę zasługuje kopniak - nie koliduje z lewą nogą kierowcy,
tak jak w WSK. Bębnowe hamulce są w miarę wystarczające w ruchu
miejskim. Siła potrzebna do ich uruchomienia jest typowa dla tego
rodzaju spowalniaczy. Jazda po mieście z twardo zestrojonym
zawieszeniem jest przyjemna, motocykl dobrze się prowadzi, nic nie
tracąc ze swej sterowności na wszechobecnych koleinach. Prędkość
maksymalną producent określa jako nie mniejszą niż 85 km/h.
Niedo-tarte Miński bez problemu osiągały 95 km/h. Użytkownicy tych
pojazdów twierdzą, że po pełnym dotarciu przekraczają setkę.
Aby sprawdzić przydatność Mińska w warunkach terenowych,
wjechałem w drogę gruntową. Żadnych negatywnych sensacji,
motocykl trzymał nakazany kierunek, a gruby bieżnik opon całkiem
nieźle wgryzał się w szuter. Najbardziej zaskoczyło mnie niskie
spalanie. Średnie zużycie paliwa w czasie całego testu wyniosło
3,1 1/100 km. Minimalne spalanie wynosiło na trasie przy prędkości
podróżnej około 70-75 km/h -2,6 1/100 km, maksymalne w mieście
przy dynamicznej jeździe ok. 3,41/100 km. Oprócz zalet, Mińsk ujawnił
również swoje stabe strony. Fatalnej jakości uszczelniacze w zawie-
szeniu przednim i na wałku zdawczym skrzyni biegów spowodowały
wycieki oleju w jednym z motocykli. Minusem było wcześniej
wspomniane nie najlepsze zamocowanie owiewki, która kładła się"
powyżej 60 km/h oraz tłukła na wybojach w reflektor. Minusem
typowym dla małych dwusuwów starszej generacji są wibracje
silnika przy prędkościach bliskich maksymalnym oraz jego głośna
praca w całym zakresie obrotów.
Po przeczytaniu tego wszystkiego na pewno już śmiejecie się do
rozpuku, jak można w sumie tak pozytywnie pisać o tak prymitywnym
pojeździe. Ale... Mińsk to całkiem przyzwoity, w miarę dynamiczny i
ekonomiczny motocykl klasy 125 cm3, będący najtańszym nowym
jednośladem napędzanym silnikiem spalinowym na krajowym rynku.
Mińsk daje wybór: albo chcesz być posiadaczem nowego, choć
wschodniej jakości pojazdu i nim jeździć, albo mieć starego,
dalekowschodniej byłej jakości "japończyka" i ładować kasę w jego
ciągłe naprawy. W tym wszystkim najważniejszy jest fakt, że cena
Mińska 3.112 wynosi 2850 zł, natomiast modelu 3.113 - 3100 zł,
a to są kwoty obowiązujące bardziej w świecie rowerowym niż
motocyklowym.
Jacek Gradomski Fot. Łukasz Świderek
Silnik: chłodzony powietrzem, dwusuwowy, jednocylindrowy. Śr. cylindra/skok tłoka 52/58 mm Stopień spręż. 9:1 Pojemność skokowa 123 cm3 Moc max 10 KM
Gaźnik K2401 o śr. gardzieli 24 mm Sprzęgło wielotarczowe, mokre Skrzynia 4-biegowa, przełożenia: (1) 2,925; (2) 1,780; (3) 1,271; (4) 1,00 Zapłon elektroniczny
bezstykowy Podwozie: rama zamknięta, w 3.112 pojedyncza, w 3.113 podwójna, spawana z rur stalowych, zawieszenie przednie: widelec teleskopowy z
tłumieniem olejowym, hamulce: bębnowe o średnicy 150 mm. Ogumienie 3,00 x 18. Model 3.1 13 Masa bez płynów 105 kg Maksymalne obciążenie 160 kg
Pojemność zbiornika paliwa 11,5 l. Osiągi: prędkość maksymalna nie mniej niż 85 km/h Ceny: 2850 zt oraz 3100zt
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL
